یکپارچگی ادراکی و بازشناسی دیداری اشیاء در کودکان اُتیسم با عملکرد بالا

زمینه: گرچه نقص در عملکرد اجتماعی و ارتباطی بارزترین ویژگی کودکان اُتیسم است، اما شواهدی برای غیرمعمول بودن پردازش­های ادراکی در آن ها وجود دارد. در مطالعه حاضر یکپارچگی ادراکی دیداری در کودکان اُتیسم مورد بررسی قرار گرفت. این پردازش­ها به انسجام ادراکی در ساختار دیداری و در قالبی کل نگر نیاز دارد. روش ها: 25 پسر مبتلا به اُتیسم با عملکرد بالا و 25 پسر بهنجار رشدی، از نظر پردازش­های ادراکی دیداری ارزیابی گردیدند. محرک­های دیداری شامل تصاویر گسسته (ناکامل) و کامل اشیاء بود که در صفحه نمایشگر ارایه می­گردید و تکلیف آزمونی شامل نامگذاری سریع و دقیق تصاویر دیده شده بود. پاسخ­ها با استفاده از آزمون t مستقل مقایسه شد. همچنین تأثیر عامل درجه تکمیل تصویر و گروه بر پردازش­های دیداری نمونه­ها با استفاده از آنالیز واریانس با اندازه­گیری تکراری بررسی شد. یافته­ها: کودکان اُتیسم در نامیدن تصاویر ناکامل عملکرد پایین­تری داشتند، در حالی که هر دو گروه در بازشناسی تصاویر کامل اشیاء یکسان بودند. از سویی کلیه نمونه­های مطالعه در نامگذاری تصاویر کامل بهتر از گسسته عمل کردند. همچنین اثر تعاملی نوع تصویر و گروه نیز بر پردازش­های دیداری معنادار بود. نتیجه ­ گیری: نقص در بازشناسی تصاویر گسسته، می­تواند نشانگر اختلال در پردازش­های مرتبط با یکپارچگی ادراکی- دیداری در مبتلایان اُتیسم باشد. تشخیص این تصاویر در کودکان اُتیسم به طور معنادار با کودکان هنجار متفاوت بود که نشانگر ضعف در پردازش­های مرتبط با اکمال دیداری و یکپارچگی درکی می­باشد.